Ταξιδιωτικοί Προορισμοί
Ευχαριστώ τον αγαπητό otto για την πρόσκληση να παραθέσω τους αγαπημένους μου ταξιδιωτικούς προορισμούς.
1) Το σπίτι στην Εύβοια, που είναι και ο λόγος που έχω χαθεί τώρα το καλοκαίρι από το μπλογκοχωριό. Όχι πολύ μακριά απ’την Αθήνα, είναι σ’ένα μέρος ήσυχο με ωραίες, μικρές παραλίες και χαλαρή ατμόσφαιρα. Όλη μέρα στην παραλία, μετά για φρέσκο ψάρι, το βράδυ ποτό και κουβέντα… όπως λέει κ ένας φίλος «ωραία ζωή»!
2) Πειραιάς! Δεν είναι ταξίδι το να πας στον Πειραιά, αλλά είναι ένας από τους αγαπημένους μου προορισμούς! Μ’αρέσει γιατί είναι λιμάνι, γιατί έχει πάντα κίνηση, γιατί έχει απίστευτα διαφορετικές γωνιές, γειτονιές και περιοχές… Πολύ συχνά κάνω μια αυτοκινητάδα προς τα κει. Από το ποτάμι, μπαίνω στη Λαμπράκη, κατηφορίζω ως το πασαλιμάνι, απο’κει ως την Καστέλα, χτυπάω και μία Πειραική για να σταμπάρω το σπίτι που θ’αγοράσω όταν γίνω πλούσια και μετά όπου με βγάλει ο δρόμος… Ταμπούρια, Δραπετσώνα, Προφ. Ηλία, Μικρολίμανο κτλ κτλ κτλ… Όταν είμαι στον Πειραιά έχω την αίσθηση ότι κάτι ψάχνω, κάτι γίνεται έστω και ερήμην μου, κάτι θα μάθω. Δεν έχει σημασία που επιστρέφω άπρακτη, η αίσθηση αυτή επαναλαμβάνεται πάντα και είναι ωραία!
3) Βιέννη… Δεν έχω πάει αλλά είναι ένα από τα μέρη στα οποία θα ήθελα να ζήσω για λίγο… για 6 μήνες τουλάχιστον, δεν θα πήγαινα ποτέ για 10ήμερη εκδρομή! Την φαντάζομαι παγωμένη, ρομαντική, μυστηριώδη, λαμπερή, λάγνα… Αν δεν είναι έτσι, μη μου το πείτε…
4) Σκωτία-Χάιλαντς και Κορνουάλη! Επηρεασμένη από την Κάντυ Κάντυ και ένα δύο βιβλία της Ρόζαμουντ Πίλτσερ, θέλω να πάω και να περάσω μια χρονιά εκεί! Να κρυφοκοιτάξω τον Άντονυ όταν κάνει ιππασία, να πάρω το τσάι μου με μια ηλικιωμένη κυρία στον κήπο με τις τριανταφυλλιές, να μελαγχολήσω σ’ένα βράχο κοιτάζοντας τη θάλασσα, να αγοράσω γαλλικό τυρί από ένα μπακάλη με χοντρή, κόκκινη μύτη και άλλα τέτοια σαχλά…
5) Κρήτη-Μάταλα. Πέρασα εκεί τρία μετεφηβικά καλοκαίρια… Τα γέλια στο μπαλκόνι, το κλάμα της Κ. για το Γ., τους γκόμενους της Λ. που μετά απ’αυτήν την έπεφταν στον γκέι ξάδερφό της, το Σ. που έκλεψε την αρραβωνιασμένη με άλλον Μ. κ από τότε είναι μαζί, τα τεκιλάκια και τα βοτκάκια στο rock bar, το βρισίδι που έφαγα απ’το Σ. κ ακόμα δεν ξέρω γιατί, τη γκόμενα του Inco που ούρλιαζε μέσα στη νύχτα όταν τον έπιασε να γυρίζει μαζί μας, εκείνο τον νεαρό Γάλλο που έμοιαζε στον Τζόνι Ντεπ, τα λεφτά που δώσαμε για ν’αγοράσουμε σκέτη ρίγανη, τις βλεφαρίδες του Κ. που ήταν μακρύτερες απ’το πουλί του, τον Ελβετό που νόμιζε ότι χόρευε ωραίο τσιφτετέλι, τα είχε με την Ε. η οποία δεν ήξερε αγγλικά και μας έβαζε να τη ρωτήσουμε αν είχε οργασμό το προηγούμενο βράδυ, η γυναίκα του Μαρινέρου που χούφτωνε τον πιτσιρικά ενώ κάναμε τείχος για να κρύβεται απ’τον άντρα της, τον Στέλιο2 που έβγαλε μαχαίρι γιατί δεν ήθελα να πιω το κερασμένο ουίσκυ, τα πάρτυ στον κομό με τους ισραηλινούς χαρλεάδες, τα ωτοστόπ, τα μεροκάματα στην Ζαφείρια όταν μας τέλειωναν τα λεφτά….. θα μπορούσα να γράφω για ώρες… ήταν όμορφα καλοκαίρια!
Αγαπητή severin σειρά σου να γράψεις για τους αγαπημένους σου προορισμούς, που δεν θα’ναι κ λίγοι με τόσα ταξίδια που κάνεις…
Απ’ όλους τους προορισμούς σου, πιο πολύ μου αρέσει η Κρήτη.
Υπέρ των μικρών ανθρώπινων ιστοριών ανέκαθεν…
Καλημέρα, όπου κι αν κάνεις διακοπές…
Τυχερή…
Ευχαριστώ για την τιμή, paperflowers!
Ω, ναι, είναι πολλοί οι αγαπημένοι προορισμοί, πριν τους γράψω θα τους σκεφτώ στο αυριανό ταξίδι 🙂
Φιλιά πολλά!
Ο πρώτος προορισμός ειναι ολα τα λεφτά.
Προσγειωμένη σε κόβω, κι εγω θα ηθελα να πάω Ευρώπη και ΟΛΗ την Ελλάδα. Εχω καταφέρει τη μισή σχφδόν.
Σύντομα αναχωρώ για Θάσο.
Καλημέρες 🙂
Σε κάποιο από τα ταξίδια σας προς τον Πειραιά συνεχίστε δυτικά μέχρι το Πέραμα.- Έζησα εκεί δύο χρόνια (δύσκολα αλλά όμορφα).-
Λίγο πριν το «τέρμα» εκεί που ο δρόμος κάνει βόλτα γύρω από μια μικρή στρόγγυλη πλατεία σταματήστε για καβούρι και τσίπουρο στην «Στροφή» ή αλλιώς «κέντρο τοξίνωσης».