Love me to birth
Ο έρωτας, ό,τι κι αν λένε, είναι θάνατος. Παύεις να υπάρχεις.
Συνυπάρχεις…
Ύστερα ο έρωτας φεύγει κι εσύ ξαναγεννιέσαι δυστυχής και κουρασμένος.
Η ζωή είναι πολύ ελαφριά για να την αντέξεις μόνος…
ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΣΧΟΛΙΑ
- paperflowers στη Heroes
- thogias στη Heroes
- thogias στη Heroes
- paperflowers στη Heroes
- thogias στη Heroes
ΑΝΑΚΑΛΥΠΤΩ
- .Η ΠΤΩΣΗ.
- Alepouda
- Allu Fun Marx
- andre piquet
- Art Attack gr
- Arxedia Media
- dawkinson syndrome
- fairy tale
- Fetus
- Gasireu
- gravity and the wind
- Identity Cafe
- παρά έξι
- ταξιδιωτικοι προορισμοι
- ΑρχιΤεκΤόνισσα
- Αμαλία
- Για όσο τα ρόδα
- Δειπνοσοφισματα
- Ιδεόπολις, unplugged
- Μια παρέα
- Το Βυτιο
- Χ2
- ΨΟΥΞ
- Searching for happiness in chaos
- Thogias
- Waiting for Godot
ΝΑ ΣΟΥ ΓΝΩΡΙΣΩ...
- 123 ΛΕΞΕΙΣ
- Anorthodox
- Arte Realize
- Blues with the healer
- Ανεστιάσεις
- Κοτσάνι
- Λευκός θόρυβος
- Ο άνθρωπος που κοιτάζει
- Το Φονικό Κουνέλι
- Φαγάκια κτλ
- Kolpo Grosso
- Last Dance with Mary Jane
- Melody's World
- PoontangDee
- Scrabler
- severin
- The invisible μπρίκι experience
- Weirdo
ΠΡΟΤΕΙΝΩ
- bookcrossing
- Fine Arts cyclopedia
- Ftiaxto.gr
- Homesick Bar
- ΟΣΦΠ
- Παίρνουμε τη γειτονιά στα χέρια μας
- Φαρφουλάς
- RADIO CASBAH
Kατηγορίες
Αρχείο
- Ιανουαρίου 2023
- Σεπτεμβρίου 2014
- Ιουνίου 2014
- Δεκέμβριος 2013
- Οκτώβριος 2013
- Ιουλίου 2013
- Νοέμβριος 2012
- Σεπτεμβρίου 2011
- Μαΐου 2011
- Δεκέμβριος 2010
- Νοέμβριος 2010
- Οκτώβριος 2010
- Σεπτεμβρίου 2010
- Αύγουστος 2010
- Ιουλίου 2010
- Ιουνίου 2010
- Μαΐου 2010
- Μαρτίου 2010
- Φεβρουαρίου 2010
- Νοέμβριος 2009
- Σεπτεμβρίου 2009
- Αύγουστος 2009
- Ιουλίου 2009
- Ιουνίου 2009
- Μαΐου 2009
- Απρίλιος 2009
- Φεβρουαρίου 2009
- Ιανουαρίου 2009
- Δεκέμβριος 2008
- Νοέμβριος 2008
- Οκτώβριος 2008
- Αύγουστος 2008
- Ιουλίου 2008
- Ιουνίου 2008
- Μαΐου 2008
- Απρίλιος 2008
- Μαρτίου 2008
- Φεβρουαρίου 2008
- Ιανουαρίου 2008
- Δεκέμβριος 2007
- Νοέμβριος 2007
- Οκτώβριος 2007
- Σεπτεμβρίου 2007
- Αύγουστος 2007
- Ιουλίου 2007
- Ιουνίου 2007
- Μαΐου 2007
- Απρίλιος 2007
- Μαρτίου 2007
- Φεβρουαρίου 2007
- Ιανουαρίου 2007
paper flowers 
Καλησπέρα σας!…..έυχομαι να είστε καλά….η Ψυχολογία πρεσβέυει κάτι παρόμοιο με αυτό που λέτε….’ο έρωτας και ο θάνατος είναι περίπου παρόμοια πράγματα μεταξύ τους….μάλλον ως πρός τα θέμα του πόνου που προκαλούν……ο θάνατος είναι ένα είδος ‘χωρισμού’ οριστικό όμως….που προκαλεί μεγάλο πόνο γιατί ένα αγαπημένο πρώσοπο ‘φέυγει’ για το μεγάλο ταξίδι χωρίς επιστροφή και για πάντα…..μας προκαλεί μεγάλο πόνο το ότι χάνουμε τον αγαπημένο για πάντα……ο χωρισμός είναι και συτός ένας θάνατος…είναι όμως ψυχικός ‘θάνατος’…..πεθαίνει αυτό που νιώσαμε κάποτε για κάποιον…και αυτό που ένιωσε κ κείνος για μας…..και αυτό μας πονάει (ότι χάνεται το συναίσθημα αυτό) και μαζί του και αυτός για τον οποίο το νιώσαμε….ο πόνος του θανάτου μοιάζει με τον πόνο του χωρισμού…….Με αγάπη, Ηλιαχτίδα.
δυστυχης και κουρασμενος ναι..στην αρχη..
μετα ομως..!!
Εγω είμαι στην αρχή ακόμα, αλλά το παλεύω [όχι πολυ επιτυχημένα οπώς έχεις καταλαβει flowerini αλλα δεν βαριέσαι, πού θα παει…:P]
Η τελευταια γραμμη μ’αποτελειωσε βασικα.
– Σκοτώνει, πες μου, ο χωρισμός;
– Ματώνει, δε σκοτώνει.
(Καββαδίας)
Πολύ μου άρεσε αυτό, πολύ! Είμαι στη φάση της δυστυχίας τώρα και…
Κι αυτός ο Καββαδίας daskale πόσο δίκιο έχει.
Τα φιλιά μου
γαμωτο, ο ερωτας δεν ειναι θανατος!!!
οσο για την αβασταχτη ελαφροτητα, πως να μην συμφωνησει κανεις, (αν και τα εχει πει ο μαστερ Κ)
@ Identity, μην τα παίρνεις… 🙂
Είναι θάνατος αυτού που ήσουν πριν ερωτευτείς γιατί μετά δεν θα’σαι ο ίδιος, είναι ο θάνατός σου ως μονάδα γιατί όλα πλέον αποκτούν σχέση με το αντικείμενο του έρωτα, δες το όπως θες.. Παύεις να υπάρχεις κ αρχίζεις να συνυπάρχεις. Δεν είναι κάτι αρνητικό, κακό ή απαισιόδοξο.. ίσα ίσα..
Να βρεθούμε το 2027 να το συζητήσουμε… 😉
@ Εβίτα, θα περάσει κι αυτό! Τουλάχιστον υπήρξε!
@ Δάσκαλε, το ήξερα ότι θα σου αρέσει ο Καββαδίας! 😉
@ deeona δεν σε φοβάμαι εσένα! Δεν θα πάει, θα’ρθει!
@ Φεγγαράκι, μετά αν είσαι τυχερός μπορεί να «ξαναπεθάνεις»!
@ Ηλιαχτίδα την καλησπέρα μου! Ή μάλλον την καλημέρα μου τέτοια ώρα…
Kai pali! Den symfwnw 🙂
Metavoli den shmainai thanatos 🙂
Kai genikws nomizw pote den synyparxeis. H monada sou einai isxyroterh – defense mechanism – akoma ki ap ayton pou agapas sxedon oloklhrwtika. Perissotero thanatos mou fainetai enas dyskolos xwrismos para h anakapysph enos neou erwta 🙂
Katse na dw se pia hpeiro, kai pia xwra tha me bgalei to 2008 🙂 To 2027 den thelw kan na to skeftomai 🙂 (51 xronwn! my goodness…)
Ο μηχανισμός άμυνας που λες είναι νομίζω περισσότερο εικόνα. Η συνύπαρξη δεν είναι μεταφυσικό φαινόμενο, όπου οι δύο ψυχές ενώνονται, γίνονται ένα κτλ. Αλλά δεν έχεις παρατηρήσει ότι όταν ερωτεύεσαι όλα είναι διαφορετικά? Από τη γεύση της ντομάτας μέχρι το φαινόμενο του θερμοκηπίου, όλα αποκτούν άλλη διάσταση (όχι καλύτερη, ούτε χειρότερη, μόνο διαφορετική) γιατί έχεις αν θέλεις την ψευδαίσθηση ότι δεν είσαι μόνος.
Άσχετα με το πώς βιώνει κανείς τον έρωτα, με εσωστρέφεια ή εξωστρέφεια, νιώθει τον κίνδυνο αφανισμού της ύπαρξής του ως μονάδα κ αυτό τον κάνει να θέτει όρια, να ενεργοποιεί δηλαδή τον defense mechanism που ανέφερες. Ο οποίος όμως λειτουργεί για να μετριάσει την εξουσία του άλλου επάνω σου. Η οποία εξουσία είναι απλά αυτή του έρωτα, όχι του αντικειμένου του.
Επειδή λοιπόν γεννιόμαστε, ζούμε και πεθαίνουμε μόνοι (που λέει κ ο λαός) κι αφού ο έρωτας είναι ένα διάλειμμα σ’αυτή την πορεία, τον παρομοιάζω με τον θάνατο.
Στον χωρισμό, αυτός που «πεθαίνει», είναι ο άλλος, όχι εσύ. Γιατί εσύ συνεχίζεις να έχεις επίγνωση της ύπαρξής σου, τη στιγμή που ο άλλος «υπάρχει» μόνο στη μνήμη σου πια.
Και τέλος πάντων, αν διαφωνείς δεν πειράζει γιατί είσαι μικρός ακόμα! Όταν φτάσεις στην ηλικία μου (το 2009), θα δεις ότι έχω δίκιο! 🙂 🙂 🙂
(τρελαίνομαι να κατεβάζω το επίπεδο της συζήτησης)
Δεν ξέρω.
Το μόνο από τα παραπάνω που θα συμφωνήσω σίγουρα πάντως είναι το ότι όλα είναι διαφορετικά κατά τη διάρκεια. Και τελικά αυτή η διαφορετικότητα που είναι ξεχωριστή κάθε φορά, κι ανάλογη με το πρόσωπο απέναντι, παίζει να είναι και ο βασικός λόγος για να μπαίνουμε στην όλη διαδικασία.
Τα υπόλοιπα περί μηχανισμών άμυνας και αφανισμό αποκτούν νόημα κατ’άνθρωπο και κατά περίπτωση πιστεύω. Δε μπορώ να τα δεχτώ ως αντικειμενική πραγματικότητα. Μπορεί να κάνω λάθος βέβαια, αλλά κι αυτό στο παιχνίδι είναι 🙂
η ζωή είναι ελαφριά ή βαριά ανάλογα με το αντίβαρο της ζυγαριάς…χώρια που εγώ πάντα έκλεβα στο ζύγισμα !
περί έρωτος και άλλων δαιμονίων θα χρειαστώ την βοήθεια του κοινού…
Η αλήθεια είναι πως αν ήμουν ερωτευμένη, ούτε που θα το σκεφτόμουν το θέμα…! 😉
Η ζωη αντέχεται καλά αν την μοιράζεσαι καλά.
και σα να μη φτάνει η ζωή και τα στοιχήματά της, ξανά προς το θάνατο ρίχνεις τα ζάρια..
Είπα μήπως φέρω καμιά καλή ζαριά.. 😉
[…] paperflower, ο λόγος είναι ο μόνος έρωτας που ποτέ δεν θ’ […]
..::DeUCeD::.. » Crucial said this on 6 Νοεμβρίου, 2007 στις 4:20 πμ
O μηχανισμος αμυνας δεν ειναι εικονα. Σημαινει απλως οτι η αυτοσυντηρηση -με τις διαβαθμισεις της και τη σχετικοτητα της στους διαφορους ανθρωπους- ειναι η κινητηρια δυναμη για να ζησεις οσο ζησεις σ αυτην τη ζωη. Οταν ερωτευεσαι ειναι πραγματι ολα διαφορετικα, αλλα ολα περνανε μεσα απο εσενα…ακομα κι η διαστρεβλωση της πραγματικοτητας συμβαινει μεσα απο τη μοναδα της υπαρξης. Δεν αισθανομαι κανενος ειδους απειλη αφανισμου οταν ερωτευομαι. Αντιθετως, αν κατι συμβαινει αισθανομαι α-θανατος. 🙂
χαιρομαι παντως που με λες μικρο! καιρο εχω να το ακουσω!
και φυσικα θα συμφωνησω με τον «δασκαλο», αυτα που λεμε εδω ειναι ολα πολυ υποκειμενικα, εχουν πολυ μικρη αξια για οποιονδηποτε αλλο εκτος του εαυτου μας που τα αντιλαμβανεται ετσι! Δηλαδη δεν εχει καποιος δικιο και καποιος αδικο 🙂 σε (ωραια) κουβεντα να βρισκομαστε!
Φιλια!
Ξέρει τι λέει ο δάσκαλος μικρέ μου… (σ’έφτιαξα)? 😉
χαχαχαχ ναι! 🙂
Μ’ αρέσει πολύ όπως γράφεις και ήθελα να στο πω.
Έγραψα εδώ και όχι στο τελευταίο μήνυμά σου γιατί συμφωνώ στα περί έρωτος. Έχεις διαβάσει το «Σχόλιο στο άσμα ασμάτων» του Γιανναρά;
Σ’ευχαριστώ πάρα πολύ Karry! Όχι, δεν έτυχε να το διαβάσω απ’ό,τι θυμάμαι (δεν τα πάω καλά με τίτλους κ ονόματα)… Περί τίνος πρόκειται?
Μπορώ να στο δανείσω… στείλε μου PM (μέσω bookcrossing) αν σε ενδιαφέρει. Βρήκα δύο αποσπάσματα του βιβλίου για να πάρεις μια ιδέα εδώ: http://www.phys.uoa.gr/~nektar/history/tributes/xrhstos_giannaras/comment_on_song_of_songs.htm
Ok, θα σου στείλω pm με διεύθυνση κ λοιπά! Ευχαριστώ!