The Great Misconceptions Of Me…
Βρέχει…
«Θα με θυμάσαι ή θα γεράσω μέσα σου?
Θα σε θυμάμαι ή θ’ αρρωστήσεις μέσα μου»?
Βρέχει…
«Τράβα, τράβα το δρόμο σου. Τράβα μαλακία»…
Βρέχει…
«Δεν υπάρχει τίποτα. Δεν υπήρχε τίποτα»?
Βρέχει…
«Κι όταν το σκοτάδι ωριμάσει
κυκλοφορείς άμορφη γράφοντας τη φυγή σου.
Κι όταν η νύχτα κυλά
ετοιμοθάνατη κλείνεις τα μάτια και κοιμάσαι».
Βρέχει…
Και τα μαλλιά μου είναι ακόμα μαύρα. Ακόμα στεγνά.
Ακόμα βρέχει…
Ας βρω μια καινούρια ομπρέλα…
paper flowers 
Κάθε φορά μια καινούργια ομπρέλα, ναι, αλλά γρήγορα κάνουν τρύπες πανάθεμά τους…χάρτινο λουλούδι.
ποιός τις γαμάει τις ομπρέλες μωρέ?
βροχή είναι..από ζάχαρη είσαι να λιώσεις?
@ severin μου θύμισες τις χάρτινες, γιαπωνέζικες ομπρέλες.. Δεν είναι οι πιο όμορφες?
@ Γιατί ρε coffee, δεν είμαι γλυκιά σαν ζάχαρη???????
Only happy when it rains – Garbage.
Πολυ δυνατο ειναι αυτο που εγραψες…
δυο απο τις προτασεις σου με διελυσαν…γιατι ειναι σε εισαγωγικα?
Σ’ευχαριστώ πολύ. Είναι σε εισαγωγικά γιατί είναι λόγια που κάποτε ειπώθηκαν..
Σε περιμένει κάτι πολύ γλυκό και όμορφο στην υστοσελίδα μου!!!
Εμφάνισε το όμως γρήγορΑ!!!!
γράφεις όμορφα
είπα να στο ξαναπώ
κι άλλη μια
Captain, σ’ευχαριστώ αλλά μήπως έχουμε αρχίσει να επαναλαμβανόμαστε στα σχόλια που αφήνουμε ο ένας στον άλλο? Εγώ με τον αυτισμό, εσύ με τα κομπλιμέντα… 😉