Με αφορμή ένα σχόλιο
Παρείσακτε, διάβασα το σχόλιό σου στο post autostrada και θυμήθηκα έναν παλιό φίλο και την ιστορία του.
Ο Δημήτρης δεν ήταν ωραίος με την κλασική έννοια του όρου. Κοντούλης για άντρας, μελαχρινός, με εκφραστικά μάτια. Δήλωνε συχνά ότι βαριέται έυκολα και πως μόνο οι γρήγορες εναλλαγές κρατούσαν το ενδιαφέρον του.
Το αποτέλεσμα ήταν πως όλες οι κοπέλες που τύχαινε να γνωρίσει, άρχιζαν να τον βλέπουν ερωτικά αμέσως μόλις άκουγαν αυτή τη δήλωση, έστω κι αν αυτή γινόταν για άσχετο θέμα.
Κέντριζε τον εγωισμό και τη ματαιοδοξία τους βλέπεις! Ήθελαν να είναι εκείνες η μοναδική, η ατέρμονα ενδιαφέρουσα, οι συγκλονιστική γυναίκα που θα τον κάνει να μη βαρεθεί μαζί της, που θα τον κολλήσει, θα τον δέσει με τη γοητεία της.
Έτσι περνούσε ο καιρός, περνούσαν οι γυναίκες από την αγκαλιά του, περνούσε το ενδιαφέρον του για την κάθε μία και όλη η παρέα αναρωτιόταν τι στο διάολο του βρίσκουν και τον γουστάρουν όλες.
Εκείνος φλέρταρε, πηδούσε και παρατούσε . Μετά πηδούσε και παρατούσε. Μετά παρατούσε πιο συχνά γιατί βαριόταν να τις πηδήξει όλες.
Ένα βράδυ στο σπίτι του, είχε πιει λίγο παραπάνω, μου είπε πως είχε βαρεθεί όλες τις γυναίκες. Ήξερε πλέον τι θα πουν, πριν το πουν. Τι θα κάνουν, πριν το κάνουν. Τι θα ζητήσουν, πριν το ζητήσουν.
Του είπα πως ίσως έχει ανάγκη να ερωτευτεί πια.
Μου απάντησε πως αυτό δεν μπορούσε να γίνει. «Για να ερωτευτείς, πρέπει η άλλη να σε ξαφνιάσει, να δεις κάτι πάνω της και να κολλήσει το μυαλό σου».
Του είπα όλες τις γνωστές κοινοτυπίες περί μοναδικότητας του καθενός και πως αν θέλει θα βρει τη μαγεία κάποια στιγμή κι έφυγα.
Ήθελα να του πω ότι το να βαριέσαι μια κατάσταση, δεν σημαίνει ότι τη γνωρίζεις απαραίτητα. Τις περισσότερες φορές περνάμε από κάπου, παρατηρούμε την επιφάνεια και φεύγουμε γιατί η επιφάνεια είναι σαν καθρέφτης και σ’αυτόν βλέπουμε τον εαυτό μας. Αυτόν βαριόμαστε.
Τον πήρα λοιπόν μια μέρα, πήγαμε για καφέ και του τα είπα.
«Τι μαλακίες μου λες, μωρέ! Αμπελοφιλοσοφίες και αρχιδιές! Αυτά είναι για τους φίλους σου τους κουλτουριάρηδες που τα γουστάρουν. Εγώ θέλω να ζήσω, όχι να σκέφτομαι» ήταν η απάντηση.
Έχω να τον δω καιρό γιατί κάποια στιγμή βαρέθηκα κ εγώ να ακούω ιστορίες για αδιάφορες γκόμενες που όμως έπαιρναν καλές πίπες ή το ξύριζαν σε σχήμα κεραυνού, για δουλειές που εναλλάσσονταν σχεδόν κάθε εξάμηνο αλλά καμιά δεν είχε «ζουμί», για το νέο μοντέλο αυτοκινήτου που θα αντικαθιστούσε το βαρετό παλιό, ή για τρελά νέα χόμπυ που κι αυτά έμπαιναν στα αζήτητα μετά από λίγες προσπάθειες.
Κυρίως βαρέθηκα να ακούω ότι τίποτα δεν τον ικανοποιούσε, με τίποτα δεν χαιρόταν, τίποτα δεν λαχταρούσε.
Έβλεπα μόνο την επιφάνειά του και το είδωλό μου πάνω σ’αυτήν δεν μου άρεσε καθόλου!
paper flowers 
Πολυ ενδιαφερουσα ιστορια. Η αποψη σου οτι το να βαριεσαι μια κατασταση δεν σημαινει οτι την γνωριζεις απαραιτητα και οτι συνηθως βαριεσαι τον εαυτο σου επειδη βλεπωντας την επιφανεια των πραγματων καθρεφτιζεσαι εσυ δεν μου λεει και πολλα να σου πω την αληθεια. Πανω κατω σαν τον φιλο σου θα απαντουσα.
Προσωπικα το οτι βαριεμαι κατι δεν εχει σχεση με το αν το γνωριζω καλα. Αλλες φορες το γνωριζω καλα και το βαριεμαι κι αλλες φορες δεν προλαβαινω να το γνωρισω καλα γιατι εχω βαρεθει απο πολυ νωρις. Ευτυχως δεν ειμαι απο εκεινους που τιποτα δεν μου αρεσει, με τιποτα δεν ικανοποιουμαι κτλ… Πολλα απλα πραγματα τα απολαμβανω τοσο πολυ που δεν προκειται να τα βαρεθω ποτε. Οπως μια βολτα σε ενα ταβερνακι με μια καλη παρεα. Ειμαι τυχερος επισης γιατι εχω βρει την κοπελα που με εκανε να κολλησω μαζι της να μην την βαρθεω και να ειμαι ερωτευμενος ακομα και σημερα, μετα απο εναν χρονο. Το οτι βαριεμαι καταστασεις και ανθρωπους εχει σχεση με το τι γουσταρω να κανω με τον χρονο μου. Δεν καθομαι να το φιλοσοφησω. Θα μπορουσα να γραψω κι αλλα, ομως ηδη καταχραστηκα αρκετα τον χωρο σου 🙂 Ισως προκυψει κανενα ποστ στο μελλον απο αυτην την συζητηση!
Μα δεν αφορούσε εσένα όλη η ιστορία! Πώς θα μπορούσε άλλωστε αφού δεν σε γνωρίζω? Πάντως το γεγονός ότι δεν τα βαριέσαι όλα και όλους, άρα δεν είσαι σαν το φίλο μου, με χαροποιεί ιδιαίτερα! Και μην αγχώνεσαι για το μέγεθος των σχόλιών σου, χώρος υπάρχει άπλετος!
Δεν θεωρησα οτι αφορα εμενα βρε!Δεν το πηρα προσωπικα μην ανησυχεις 🙂 Απλα ειπα να σου δωσω την δικη μου αποψη επι του θεματος μιας και μεχρι ενα σημειο τον καταλαβαινω τον φιλο σου… καλη σου νυχτα…
Μήπως θα ήταν σκόπιμο να αρχίσω να βαριέμαι; Μπα, θα βαρεθώ…